SEMINARIUM REDEMPTORIS MATER
W UŻHORODZIE
Seminarium Redemptoris Mater w Użhorodzie powstało w 2013 roku z woli pasterza Eparchii mukaczewskiej – władyki Milana Šašika (+ 14.07.2020), jak odpowiedź na wielką potrzebę ewangelizacji, nie tylko własnej Eparchii, ale i całego Kościoła. W listopadzie 2016 roku, ekipa odpowiedzialna za Drogę Neokatechumenalną na Ukrainie (składająca się wówczas z Mariana Maciejewskiego, ks. Rajmunda Pupkowskiego, Marii Trafnej i Moisesa Marin Perez) przebywała w Użhorodzie, aby zakończyć katechezy, które doprowadziły sformowania dwóch wspólnot przy użhorodzkiej katedrze. Za pośrednictwem ekipy biskup Milan zwraca się do inicjatorów Drogi Neokatechumenalnej, prosząc o pomoc w postaci międzynarodowego diecezjalnego seminarium misyjnego, rytu bizantyjskiego. Na decyzję trzeba było poczekać.
Seminarium zostało erygowane 21 września 2013 roku w Porto San Giorgio. Ta data jest dla nas znacząca: tego samego dnia, powrócił do domu Ojca Marian Maciejewski, pierwszy katechista wędrowny, który otworzył Drogę Neokatechumenalną w Ukrainie i w innych krajach wschodniej Europy. Seminarium jest setnym spośród wszystkich seminariów Redemptoris Mater.
Już po kilku dniach, do stolicy Zakarpacia, przybywa pierwszych 6 seminarzystów, którzy rozpoczynają naukę języka ukraińskiego oraz studia w Akademii teologicznej. Przez pierwsze 2 lata seminarzyści mieszkają po dwóch, przyjęci przez miejscowe rodziny, które oddają do dyspozycji swoje domy. Odpowiedzialnymi za Seminarium są bracia kapucyni.
We wrześniu 2015 roku zostaje ogłoszona nominacja ks. Francesco Andolfatto na rektora Seminarium, Włocha z kleru Archidiecezji warszawskiej. Wraz z jego przybyciem rozpoczyna się życie wspólnotowe seminarzystów przy rezydencji biskupiej. Na koniec tego roku pierwszym czterem seminarzystom zostają udzielone święcenia niższe lektora, kantora i akolity w rycie bizantyjskim.
W październiku 2016 roku zostają udzielone święcenia poddiakonatu dwóm najstarszym seminarzystom, którzy miesiąc później, otrzymują z rąk Biskupa święcenia diakonatu.
Z czasem wspólnota się wzbogaciła o jedno małżeństwo i dwie siostry w misji, które nam pomagają w codziennym życiu, w kuchni, pralni, w sprzątaniu oraz innych podstawowych pracach związanych z utrzymaniem budynku. Ponadto dzielą z nami życie modlitwy, posiłki; razem tworzymy jedno ciało, które wspólnie wędruje.
Niezapomnianym był moment eparchialnej pielgrzymki do Rzymu, która odbyła się w grudniu 2019 roku, by świętować legalizację Kościoła greckokatolickiego na Ukrainie po 30 latach prześladowań ze strony Związku Radzieckiego. Ukoronowaniem tej wspólnej drogi wiary było spotkanie z Ojcem świętym oraz dziękczynna Msza święta w Bazylice Świętego Piotra.
Oprócz naszego Seminarium udział wzięli formatorzy i seminarzyści eparchialnego Seminarium “Trzech Świętych Hierarchów” w Użhorodzie, wielu kapłanów i około tysiąca wiernych przybyłych z Zakarpacia, by podziękować Bogu za dar wolności oraz Kościoła.
10 czerwca 2017 roku w pamięci Seminarium to dzień wielkiego święta i radości: dwóch prezbiterów uformowanych w Seminarium otrzymuje święcenia prezbiteratu, a następnego dnia zostaje poświęcony kamień węgielny nowego budynku, który powstanie niedaleko od miasta, w wiosce Cyhaniwci. W obu wydarzeniach więli udział: władyka Milan Šašik, biskup Eparchii mukaczewskiej, biskup pomocniczy Nil Luszczak, kardynał Kazimierz Nycz z Warszawy oraz wielu gości z Ukrainy, Polski i Włoch.
Powoli grupa seminarzystów rośnie. Wydarzenia, które znaczą przebieg życia Seminarium to wizyty rady pastoralnej, składającej się z ekipy odpowiedzialnych za Drogę Neokatechumenalną na Ukrainie.
Podczas tych spotkań słuchamy doświadczeń nowo przybyłych i zapraszamy mężczyzn, którzy już od jakiegoś czasu są w Seminarium, aby spojrzeć na miniony okres i własne życie w świetle wiary i znaków powołania, które daruje Pan. Następnie zostają dopuszczeni do pierwszych posług, święceń niższych, diakonatu i prezbiteratu.
W październiku 2019 ks. Michał Wiśniewski, jeden z pierwszych dwóch prezbiterów, zostaje mianowany wicerektorem.